Seçimlerimiz ve Biz

İki yol var demişsin,hangisini seçeyim ? 

İyi veya kötü bilmiyoruz..

Birini seçtikten sonra da hep insanoğlu olarak aklımız diğerinde kalıyor değil mi ?

Seçim yapmak ,insana kendini güçlü hissetiriyor.

Artık imkanlar ,olasılıklar o kadar çok ki...

Ama alternatiflerin bu kadar artması da bizi diğer yandan kaygıya sürüklüyor.

Modern cağın problemlerinden biri de bu belki de...

İmkânlar çok… 

Doyumsuzluk sonsuz..

Bilge romancı Solijenitsin insanlığa şöyle ulaşacağımızı söylüyor: 

'’Hep daha fazlasına ulaşma çabası yerine, sahip olma yarışından çekilerek, paylaşarak, vererek, bölerek makul insana ulaşabiliriz’’

Kızılderililer de çocukları doğduklarında şöyle dua ederlermiş:

 ‘’Bir Hopi (tanrı) yüreği gibi bir çocuk ol. Bencil olma. Senin sahip olduğun şeylere sahip olmayan çocuk varsa, ikinciye sahip olma, ikinciyi eksik olana ver ‘’

Her şeye sahip olma arzusu ve secmediklerimiz de aklımızın kalması...

Bu doyumsuz duygularla seçmediğimiz alternatifleri ve onların muhtemel getirilerini zihnimizden atamadığımız için, seçtiğimiz şeyin bize yaşatacağı doyumu da yaşayamıyor ve seçmediklerimizin özlemi ile hayal kırıklığı hissediyoruz.

Hâlbuki sonuç ne olursa olsun ‘seçtiğimiz yol ‘ doğru yoldur. Sonuçta bizim seçimimiz…

Sectigimiz yola odaklanmak olsun bizim desturumuz.

Bazı yollar için şu cümleyi kurmayı çok seviyorum;

 ‘’Yol uzun ama manzara güzel’’ 

Çok meşakkatli belki yürüdüğümüz yol ama bize mücadeleyi, dirayeti öğretiyor olabilir… 

Bugüne kadar fark etmediğimiz ‘’benliğimizi"  bulmamıza yardımcı olabilir...

 Çok güzel insanlarla tanışmamıza vesile olabilir… 

Böyle bir yolculuğunun sonunda ;

‘’kendim başardım hem de ne yollardan geçerek ‘’

demenin keyfini başka hiçbir duygu ile ikame edemeyiz.

Ve sonuç olarak şu ki ;

Geçtigimiz her yolun toplamı "biz"iz..!