Kağıttan Kaptanlar

Bazen başımıza gelen olaylar sonrasında yaşadığımız farkındalık ile belki de yeni bir ‘’beni’’ buluyoruz…

Kendini ‘’sessizlik’’ inzivasına çekip ,kendinle ettiğin kavgalarda , kendine sorduğun sorularda buluyorsun çoğu aradığın cevabı...

‘’Kendini tanımak’’ için düşünmek ve kendine vakit ayırmak her zaman için insana iyi geliyor..

Şu anda ne görüyorsunuz aynaya baktığınızda ? 

"İflah olmayan, serseri bir kafa, düşler çarşısı bir ruh…"

Bazen yaşadığım bazı olaylar sonrasında meleklerin beni koruduğunu düşünüyorum.

Bir o kadar da hayatın batışını da çıkışını da seven, arada o melek ruhunu şeytana satan vurdumduymaz bir bana da selam çakıyorum.

Bazen yalnız bi’ kumarbaz gibi fütursuzca kaybediyor ve kartları tekrardan karıyorum…

Belki biraz haylazca, aldırmadan kimseye…

Öyle yalnız ve insanlardan uzakta bazen...

Çünkü bildiğim, sevdiğim hiçbir koku yarınlara kalmadı / kalmıyor…

Hatta bazen dümeni kâğıttan kaptanlara vermiş gibi yaparak, 

Ama kaderimi kendim her koşul altında yine yeniden yazarak..

Rüzgârı alıp ardıma,  denizlere sürerek…

Yarı yolda bıraksalar bile nefesimi tutarak tamamlıyorum günü.

Ve günün sonunda hafızamın z raporunu aldığımda Osho’nun şu sözler yazıyor üzerinde;

"Hiç kimsenin ilgisine ihtiyaç duymadığın gün olgunlaşırsın, hiç kimseden beklentiye girmediğin gün yara almazsın. Hiç kimseye bağlı kalmazsan kazanırsın." 

Gücü kendi içimizde bulup,ona sarılmak umudu ile..

*Birsen Tezer şarkılarından uyarlamadır*